ในสมัยก่อน คนไทยนั้นนิยมทำข้าวของเครื่องใช้จากวัสดุธรรมชาติ เนื่องจากวิถีชีวิตคนไทยสมัยก่อนนั้นอาศัยอยู่กับธรรมชาติ ดำรงชีวิตด้วยอาชีพเกษตรกรรม จึงต้องปรับตัวเข้าหาธรรมชาติ สิ่งของเครื่องใช้จึงทำมาจากวัสดุธรรมชาติ ซึ่งมีประโยชน์และคุณค่าต่อร่างกาย ยกตัวอย่างเช่น ใยขัดตัว ซึ่งในสมัยนั้นทำมาจากบวบ ซึ่งช่วยทำความสะอาด บำรุงผิว และถนอมผิวของเรา ต่อมาได้มีการพัฒนาวัสดุที่ใช้เป็นเยื่อไผ่ ซึ่งช่วยถนอมผิวเราได้มากขึ้น แต่ในปัจจุบันนั้น ใยขัดตัวได้ทำมาจากใยสังเคราะห์ซึ่งสังเคราะห์มาจากสารเคมี ข้อดีคือเป็นวัสดุที่หาง่าย ทนทาน ราคาไม่แพง แต่ข้อเสียคือส่งผลกระทบต่อผิวหนังของเรา โดยทำให้เกิดการระคายเคืองของผิวหนัง ทำให้ผิวหนังของเราเสื่อมสภาพได้ รวมทั้งเป็นวัสดุที่ไม่ย่อยสลาย ส่งผลทำให้เกิดขยะ เป็นปัญหาต่อสิ่งแวดล้อมได้ 

 

          จากปัญหาที่เกิดขึ้น จึงต้องค้นหาวิธีแก้ปัญหาเหล่านี้ คือ กลับมาใช้วัสดุธรรมชาติในการผลิตใยขัดตัว ซึ่งสามารถใช้วัสดุชนิดอื่นนอกเหนือจากบวบและเยื่อไผ่ได้ นั่นคือ เปลือกไข่ โดยส่วนประกอบหลักของเปลือกไข่ คือ แคลเซียมคาร์บอเนต ซึ่งมีคุณสมบัติเป็นผงสีขาวคล้ายแป้ง ไม่เป็นอันตรายต่อผิวหนังของเรา โดยทั่วไปมีคนนำเปลือกไข่ไปเป็นส่วนผสมของผงขัดผิว สครับขัดผิวต่างๆ ทั้งนี้เปลือกไข่ยังเป็นวัสดุธรรมชาติที่หาง่าย เป็นสิ่งที่ใกล้ตัวเราที่เราเคยมองข้ามไป ทั้งๆที่มีประโยชน์มากกว่าที่เราคิด และไม่เป็นพิษของสิ่งแวดล้อม

 

          คณะผู้จัดทำโครงงานจึงได้จัดทำโครงงาน Egg Fiber ใยไข่ขัดตัวขึ้น ซึ่งเป็นใยขัดตัวที่ทำมาจากเปลือกไข่ สามารถทำความสะอาดและเคลือบผิวหนังได้ รวมทั้งย่อยสลายได้ ไม่เป็นพิษต่อสิ่งแวดล้อม